Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΙΚΜΑΔΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ.


 


Πυρ κατά ριπάς ...........από τα ορύγματα της Γουμένισσας

Του Χρήστου Σαμαρά.

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες πολλαπλών και ενδελεχών αναλύσεων στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για το θέμα του λάθους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Σε προηγούμενο άρθρο είχα επισημάνει ότι η παραδοχή του Ολιβιέ Μπλανσάρ, μεγαλοστελέχους του ΔΝΤ για τον λάθος πολλαπλασιαστή αποτελεί Νέμεση για τους αποτυχημένους οικονομολόγους, εφαρμοστές του πρωτόγνωρου «φρανκεσταϊνικού» πειράματος στην Ελλάδα. Ήδη έχει ξεκινήσει μια χιονοστιβάδα επικρίσεων και προτάσεων για εκείνους που «ελαφρά την καρδία» έσπρωξαν τη χώρα στο γκρεμό.

Αναμένεται με μεγάλη αδημονία η εφαρμογή των διατάξεων του συντάγματος από τους εισαγγελείς της χώρας. Μέχρι στιγμής δεν έχει αναληφθεί δράση από κανέναν, αλλά είναι σίγουρο ότι στο προσεχές μέλλον και αφού θα έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο, οι έντιμοι Έλληνες δικαστές θα προχωρήσουν στη δικαστική διερεύνηση του θέματος αυτεπάγγελτα.

Ακόμη, δημοσιεύτηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών τα τελευταία στοιχεία που αφορούν την είσπραξη φόρων (Ημερησία). Επιβεβαιώνεται το ίδιο άρθρο στο φύλλο του ΜΑΧΗΤΗ στις 5/2/2013, ότι οι εισπραχθέντες φόροι είναι πολύ πιο μειωμένοι λόγω μείωσης της κατανάλωσης. Δυστυχώς τα καταφανή δεν γίνονται αντιληπτά από τους ειδικούς, αλλά από τους μη ειδικούς.

Δεν γίνονται αντιληπτά ή δεν επιθυμούν να τα κάνουν αντιληπτά.

Ταυτόχρονα, δημοσιεύτηκαν τα τραγικά στοιχεία από τον Ελληνική Στατιστική υπηρεσία, που αφορούν την ανεργία. Αν εξαιρέσουμε τις αυτοκτονίες, δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι χειρότερο από την ανεργία. Χτυπά αποκλειστικά τον ιδιωτικό τομέα και αυτό αυτοματίζει κοινωνικά τους ανέργους εναντίον των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα τους οποίους και θεωρούν υπεύθυνους για την δική τους κατάσταση.  

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

ΒΛΑΚΕΙΑ Ή ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ;

Αυξάνονται οι φόροι, μειώνονται τα έσοδα

Αυξάνονται οι φόροι, μειώνονται τα έσοδα


Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών αποκαλύπτουν με δραματικό τρόπο το γεγονός ότι η φορολογική πολιτική στο πλαίσιο της ασφυκτικής πίεσης του Μνημονίου σχεδιάστηκε και υλοποιείται με ξεκάθαρα εισπρακτική λογική, η οποία όμως δεν επέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Πολλοί φόροι, που αποφασίστηκαν στην «τούρλα του Σαββάτου» όπως λένε χαρακτηριστικά στελέχη του οικονομικού επιτελείου, κρίνονται τώρα ως αναποτελεσματικοί καθώς όχι μόνο δεν απέφεραν έσοδα, αλλά επιπλέον έχουν δημιουργήσει παρενέργειες που τελικώς ναρκοθετούν τη λειτουργία της αγοράς δημιουργώντας, εν είδει φαύλου κύκλου, μεγαλύτερες δημοσιονομικές ανάγκες για να καλυφθούν οι υστερήσεις.

Μέτρα, όπως η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση ή η εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης έχουν οδηγήσει σε κατάρρευση της ζήτησης και συρρίκνωση των εσόδων. Τόσο η υπέρμετρη φορολόγηση όσο και οι περικοπές στις αποδοχές μισθωτών και συνταξιούχων οδήγησαν την οικονομία σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών προχωρεί τώρα σε επανεξέταση ορισμένων μέτρων που επιβλήθηκαν με τα μνημόνια της περιόδου 2010 - 2012 αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο επαναδιαπραγμάτευσης όσων επιβεβαιωθεί με βάση συγκεκριμένα τεκμήρια ότι ήταν, πράγματι, αναποτελεσματικά και συνέβαλαν στο να χειροτερεύσουν αντί να καλυτερεύσουν τα πράγματα με τα οικονομικά του κράτους. Σε πρώτο πλάνο μπαίνει ο ΦΠΑ στην εστίαση με το οικονομικό επιτελείο να συζητάει τη μείωση του συντελεστή από 23% στο 19%.

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

ΚΑΙ ΣΤΟ YOU TUBE !

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ....


Πυρ κατά ριπάς…...........από τα ορύγματα της Γουμένισσας.

Του Χρήστου Σαμαρά.

Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν.

Τρία χρόνια ατέλειωτα. Τρία χρόνια με κλαυθμούς και οδυρμούς, αγανάκτηση και οργή, ακόρεστη υπομονή και αδημονία. Από την πρώτη μέρα ήταν έκδηλη η πορεία μιας συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού και η αντίστοιχη μιας άλλης. Για κάποιους έχει γίνει το «ταξίδι στη Σελήνη» του Ιουλίου Βερν και για άλλους δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα, ούτε μια ώρα αλλαγής.

Το κράτος δικαίου έχει αποστολή που υποδεικνύεται από το Σύνταγμα και οι δημόσιοι λειτουργοί είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να υλοποιούν την υψηλή αποστολή που τους έχει ανατεθεί : Όλοι είναι ίσοι μπροστά στο νόμο.

Φαίνεται όμως ότι η πραγματοποίηση των αυτονόητων, στη χώρα του μη αυτονόητου, είναι ουτοπία. Ενώ λοιπόν η οικονομική «πανούκλα» αφήνει πίσω της εκατομμύρια θύματα πανευρωπαϊκά, στην Ελλάδα συγκεκριμένες τάξεις πολιτών μένουν στο απυρόβλητο και απολαμβάνουν τα παχυλά τους προνόμια.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

GOLDMAN SACKS (SUCKS !).

 
 
 
Οι τραπεζίτες παχαίνουν όταν... πεινούν οι άλλοι!
 
ΔΕΛΑΣΤΙΚ
 

Εξω φρενών με τους τραπεζίτες ήταν η μετριοπαθέστατη κεντροαριστερή εφημερίδα του Λονδίνου «Ιντιπέντεντ» και το έδειχνε από την πρώτη της κιόλας σελίδα. Στο στόχαστρο της εφημερίδας βρέθηκε η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs.
«Η Goldman παχαίνει με την παγκόσμια πείνα» ήταν ο ευρηματικός τίτλος. «Οι τραπεζίτες της Goldman πλουτίζουν στοιχηματίζοντας στις τιμές των τροφίμων καθώς εκατομμύρια λιμοκτονούν», ήταν ο πιο επεξηγηματικός τίτλος της στη δεύτερη σελίδα. Σε διάστημα ελάχιστων ημερών υπήρξαν τρεις ειδήσεις γύρω από την Goldman Sachs με ιδιαίτερη σημασία, τόσο ουσιαστική όσο και συμβολική, οι οποίες συμπύκνωναν τους δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους στους οποίους ζει αφενός η ανθρωπότητα και αφετέρου το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ !


 Πυρ κατά ριπάς..............….από τα ορύγματα της Γουμένισσας.
Του Χρήστου Σαμαρά.

 

Κοινωνικό αγαθό. Μια έννοια καταφανώς παρεξηγημένη. Αριστερίζει και κοκκινίζει, αλλά στις δύσκολες μέρες μας τη χρησιμοποιούν όλοι για να περιγράψουν την έλλειψη των απωλεσθέντων κεκτημένων της εργασιακής ομάδας που ανήκει ο καθένας. Σάρωσε τη δεκαετία του ‘80 και χρησιμοποιήθηκε εντέχνως το ‘90. Ξεχάστηκε στην μετά ευρώ εποχή και τώρα φυσικά έχει την τιμητική της, καθώς η λαίλαπα των οικονομικών όρνεων εξαφανίζει κάθε τι που έχει σχέση με αυτή και μάλιστα τη θεωρεί ως παρωχημένη αντίληψη, παλαιοκομματική πολιτική, συνδικαλιστικό τσιτάτο που εκθέτει το καταταλαιπωρημένο εργατικό κίνημα. Σε όλες τις φάσεις όμως της χρονικής γραμμής της ιστορίας, από τη δημιουργία οργανωμένων και συνεκτικών κοινωνιών τα «κοινωνικά αγαθά» ήταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου της διεκδίκησης των πληβείων από τους κατέχοντες. Ανακτήθηκε σταδιακά μια κοινωνία που αν μη τι άλλο, πρόσφερε σημαντικές «διευκολύνσεις» σε ευάλωτες κυρίως ομάδες πληθυσμού που τις είχαν πραγματικά ανάγκη. Ο τρόμος είναι ότι σήμερα, το 8,1% του πληθυσμού στον όμορφο πλανήτη μας κατέχει το 82,4 του παγκόσμιου πλούτου !

Πόσα λίγα περιθώρια αποθέματος ανθρωπιάς έχουν απομείνει ;