Το ΑΠΘ για τις επιπτώσεις της αιθαλομίχλης
«Η εκρηκτική αύξηση της αιθαλομίχλης αυτές τις ημέρες αναδεικνύει τόσο τις τρομερές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων που προκαλούν οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, όσο και την αδιέξοδη ενεργειακή, οικιστική και αναπτυξιακή μεταπολεμική στρατηγική στη χώρα μας» αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΑΠΘ.
«Η αιθαλομίχλη, προϊόν κυρίως καύσης βιομάζας και χημικά επεξεργασμένης ξυλείας, επιβαρύνει περαιτέρω την ήδη βεβαρημένη ατμόσφαιρα των πόλεων και έχει άμεσες και μακρόχρονες επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπινου πληθυσμού. Ο δραματικός πολλαπλασιασμός των αέριων ρύπων, αποτελεί σημαντικό κίνδυνο για την υγεία και απαιτεί άμεσα και δραστικά μέτρα για την αντιμετώπισή του.
Από ό,τι έχει αποδειχθεί από τη διεθνή εμπειρία, με χαρακτηριστικό και συμβολικό παράδειγμα την αντίστοιχη κρίση του Λονδίνου το 1952, υπάρχει άμεση συσχέτιση πρόκλησης νοσηρότητας και θνησιμότητας σε καταστάσεις, οξείας περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Οι άμεσα ευάλωτες ομάδες πληθυσμού είναι οι πάσχοντες από αναπνευστικά και καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς και όσοι ζουν σε ακραίες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (ήδη καθημερινά αναφέρονται θάνατοι από ασφυξία και εμπρησμό οι οποίοι καθορίζονται από την αδυναμία θέρμανσης).
«Η εκρηκτική αύξηση της αιθαλομίχλης αυτές τις ημέρες αναδεικνύει τόσο τις τρομερές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων που προκαλούν οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, όσο και την αδιέξοδη ενεργειακή, οικιστική και αναπτυξιακή μεταπολεμική στρατηγική στη χώρα μας» αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΑΠΘ.
«Η αιθαλομίχλη, προϊόν κυρίως καύσης βιομάζας και χημικά επεξεργασμένης ξυλείας, επιβαρύνει περαιτέρω την ήδη βεβαρημένη ατμόσφαιρα των πόλεων και έχει άμεσες και μακρόχρονες επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπινου πληθυσμού. Ο δραματικός πολλαπλασιασμός των αέριων ρύπων, αποτελεί σημαντικό κίνδυνο για την υγεία και απαιτεί άμεσα και δραστικά μέτρα για την αντιμετώπισή του.
Από ό,τι έχει αποδειχθεί από τη διεθνή εμπειρία, με χαρακτηριστικό και συμβολικό παράδειγμα την αντίστοιχη κρίση του Λονδίνου το 1952, υπάρχει άμεση συσχέτιση πρόκλησης νοσηρότητας και θνησιμότητας σε καταστάσεις, οξείας περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Οι άμεσα ευάλωτες ομάδες πληθυσμού είναι οι πάσχοντες από αναπνευστικά και καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς και όσοι ζουν σε ακραίες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (ήδη καθημερινά αναφέρονται θάνατοι από ασφυξία και εμπρησμό οι οποίοι καθορίζονται από την αδυναμία θέρμανσης).