Πυρ κατά ριπάς….από τα ορύγματα της Γουμένισσας.
Του
Χρήστου Σαμαρά
Μία από τις
κινηματογραφικές ταινίες που με προσέλκυαν διαχρονικά και την παρακολουθώ ξανά
και ξανά είναι «Οι Αδιάφθοροι» του Μπράιαν ντε Πάλμα γυρισμένη το 1987 με
πρωταγωνιστές τον Ρόμπερτ ντε Νίρο στο ρόλο του Αλ Καπόνε και τον Κέβιν Κόστνερ
στο ρόλο του αδιάφθορου κυβερνητικού πράκτορα Έλιοτ Νες. Στο τέλος της
συναρπαστικής περιπέτειας ο Αλ Καπόνε, αφού έχει καταδικαστεί σε έντεκα χρόνια
φυλακή για φορολογικούς λόγους (!) ξεσπάει εναντίον του δικαστηρίου μη
αποδεχόμενος με κανέναν τρόπο την απόφασή του. Ο ίδιος ο κυβερνητικός πράκτορας
Έλιοτ Νες (Κέβιν Κόστνερ) απόλυτα ξαφνιασμένος κατευθύνεται κι αυτός προς τον
γκάνστερ φωνάζοντας «…ποτέ δεν σταματάτε, ποτέ δεν σταματάτε ακόμα και όταν
μάχη έχει κριθεί». Και εννοούσε φυσικά ότι ακόμα και μετά την έκδοση της
καταδικαστικής απόφασης, καμία μεταμέλεια, καμία διάθεση συγγνώμης, καμία τύψη.
Η αλαζονεία της επίδειξης φαινομενικής δύναμης του αποθρασυνόμενου εγκληματία.