Το δεύτερο μέρος της εκτενέστατης συνέντευξης του Πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ στο κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο MIA, όπου ο Ν. Γκρούεβσκι καταγγέλλει πως η Ελλάδα δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια για λύση στο ζήτημα της ονομασίας, ενώ αναφέρεται και στην προσφυγή της ΠΓΔΜ στο ΔΔΧ κατά της Ελλάδας, στο ενδεχόμενο δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ για το όνομα και εκ νέου στις «εκβιαστικές» επικρίσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Έκθεση Προόδου για την ΠΓΔΜ, έχει ως εξής:
«Ας επικεντρωθούμε στο προφανώς βασικό πρόβλημα, της ονομασίας. Τι συμβαίνει; διότι δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες διαθέσιμες στην κοινή γνώμη.»
Ν. Γκρούεβσκι: «Κάποια περίοδο εντατικοποιήθηκαν οι συναντήσεις, βελτιώθηκε το κλίμα και φαινόταν ότι δημιουργήθηκαν συνθήκες για συνομιλίες και λύση. Υπήρξαν και διάφορες ιδέες, ίσως και βούληση στον νότιο γείτονά μας. Τώρα οι συνθήκες άλλαξαν και σε αυτό συνεισέφεραν δύο συγκεκριμένοι παράγοντες. Η Ελλάδα εδώ και αρκετούς μήνες αποφεύγει τις συναντήσεις, ενώ και αυτές που γίνονται είναι μη ουσιαστικές, δηλαδή γίνονται συναντήσεις μόνον για να γίνουν, όπως η πρόσφατη μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών, της οποίας στόχος ήταν η Ελλάδα να δείξει στους εταίρους της στη Διεθνή Κοινότητα ότι κάτι κάνει και προσπαθεί. Ουσιαστικά όμως δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια. Ο πρώτος παράγοντας - αιτία γι’ αυτήν τη συμπεριφορά είναι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η οποία πέραν του ότι αντικειμενικά αποσπά την προσοχή τους, διαμόρφωσε επιπλέον και μία πολύ καλύτερη θέση γι’ αυτούς στη Διεθνή Κοινότητα. Συνειδητοποιήθηκε ότι συνιστούν ωρολογιακή βόμβα στα χέρια της ΕΕ, η οποία σε περίπτωση που δεχθεί πολλές πιέσεις θα εκραγεί, θα υπάρξουν τεράστιες απώλειες, εγκαύματα, θύματα… Εξαιτίας αυτού κανείς δεν επιτρέπεται να τους αγγίξει ή να τους πιέσει για το ζήτημα του ονόματος. Ο δεύτερος παράγοντας είναι ότι βλέπουν πως οι πιέσεις ασκούνται ολοκληρωτικά στη δική μας πλευρά και περιμένουν το αποτέλεσμα. Ελπίζουν πως ή εμείς θα αποδεχθούμε τους όρους τους υπό πιέσεις ή θα έρθουν άλλοι καιροί, με άλλους πολιτικούς εδώ, από τους οποίους έχουν λάβει σαφή υπόσχεση πως θα λύσουν τάχιστα το πρόβλημα. Αυτό το “τάχιστα” δείχνει προς όφελος τίνος θα είναι η λύση και γι’ αυτό νοιώθουν άνετοι. Γιατί τότε, σε μια τέτοια περίπτωση (σ.σ. νέας ηγεσίας στην ΠΓΔΜ) η Ελλάδα θα βιαζόταν για λύση; Σχετικά με αυτό, ελπίζω πως κάποιος με επιχειρήματα θα με διαψεύσει, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας».
«Δεν τους απασχολεί η έκβαση της προσφυγής μας στη Χάγη; »
Ν. Γκρούεβσκι: «Τους απασχολεί αλλά όχι ιδιαίτερα, διότι σε περίπτωση που χάσουν την υπόθεση δεν σκοπεύουν να σεβαστούν την απόφαση του Δικαστηρίου. Υπολογίζουν ότι η παρούσα κατάσταση θα τους το επιτρέψει».
«Πρόσφατα εμφανίστηκαν στον Τύπο αναλύσεις σχετικά με το τι θα κάνει η Μακεδονία σε όλες τις περιπτώσεις, δηλαδή εάν νικήσει, εάν χάσει ή εάν η λύση είναι ισορροπημένη…»
Ν. Γκρούεβσκι: «Τις είδα τις αναλύσεις. Είναι υποθετικές και προέρχονται από κάποιον “ενημερωτή” που θέλει να προβάλει εαυτόν, να δείξει δηλαδή ότι κατανοεί πολλά ή ότι είναι καλά ενημερωμένος. Απλώς κάνει ζημιά στο κράτος». [σ.σ. Η ερώτηση αφορά σε πρόσφατο δημοσίευμα της ε/φ Dnevnik όπου αναφέρθηκαν οι αντιδράσεις εκ μέρους της Κυβέρνησης της πΓΔΜ που θα πρέπει να αναμένονται μετά την ετυμηγορία της Χάγης – βλ. σχ. με α.π. 12509/30.3 της 5.10.2011]
«Στη Διεθνή Κοινότητα επικρατεί η άποψη ότι είμαστε η ένοχη πλευρά. Αυτή είναι η εντύπωση.»
Ν. Γκρούεβσκι: «Ναι, είμαστε ένοχοι επειδή δεν θέλουμε να αποδεχτούμε προτάσεις που με βεβαιότητα θα απορριφθούν σε δημοψήφισμα».
«Ωστόσο, σε περίπτωση που Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση στηρίξουν μία πρόταση δεν νομίζετε ότι αυτή θα επικυρωθεί σε δημοψήφισμα;»
Ν. Γκρούεβσκι: «Κανείς από εκείνους για τους οποίους το όνομα και η ταυτότητα σημαίνουν κάτι δεν εμπιστεύεται επ’ αυτού του ζητήματος την Αντιπολίτευση. Έχουν χάσει πλήρως την εμπιστοσύνη του κόσμου με τις κινήσεις τους στο παρελθόν. Εμάς μας εμπιστεύονται ακόμη μερικώς και μας πιστεύουν διότι είμαστε προσεκτικοί. Βλέποντας, ωστόσο, υπό ποιες πιέσεις βρισκόμαστε, ο κόσμος σίγουρα θα είναι επιφυλακτικός σχετικά με οποιαδήποτε τοποθέτησή μας για λύση στο μέλλον».
«Ωστόσο, εάν υπάρξει δημοψήφισμα θα εκφράσετε τη θέση σας;» Ν. Γκρούεβσκι: «Ναι, σαφώς και θα την εκφράσουμε». «Νομίζετε πως οι πολίτες δεν θα σας ακολουθήσουν»;
Ν. Γκρούεβσκι: «Εξαρτάται από το τι θα προτείνουμε. Εάν υπάρχουν επαρκή επιχειρήματα τότε θα μας ακολουθήσουν. Εάν όχι, δεν πρόκειται να μας ακολουθήσουν. Είναι σαφές, από όλες τις έρευνες κοινής γνώμης -και ήταν πολλές- ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ και η έναρξη διαπραγματεύσεων για ένταξη στην ΕΕ δεν συνιστούν, για την πλειοψηφία των πολιτών, επαρκές επιχείρημα για την αποδοχή μιας λύσης στο όνομα. Σε αυτά τα είκοσι χρόνια ο λαός έμαθε πολλά για αυτό το ζήτημα και οι πολιτικοί δεν μπορούν να ασκήσουν μεγάλη επιρροή. Αυτό είναι που δεν μπορούν να κατανοήσουν πολλοί από τη Διεθνή Κοινότητα. Βασικά, είναι λογικό ο λαός να μην εμπιστεύεται επ’ αυτού του ζητήματος τους πολιτικούς και ιδιαίτερα την ηγεσία, την όποια ηγεσία, διότι η ηγεσία βρίσκεται υπό συνεχείς πιέσεις και μπορεί να λάβει λανθασμένη απόφαση, ενσυνείδητα ή ασυνείδητα. Δεδομένου ότι σχετικά με αυτό το ζήτημα ο κόσμος δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη την Αντιπολίτευση, ίσως πρωτίστως εξαιτίας της αντίληψης πως αυτοί θα αποδεχθούν τα πάντα μόνον και μόνον για να αρέσουν στους ξένους, στους πολίτες δεν απομένει τίποτε άλλο παρά να στηριχθούν στην κρίση τους και τη δική τους αντίληψη. Τα ΜΜΕ ή μεγάλο μέρος αυτών εδώ και πολύ καιρό αποτελούν απόδειξη ότι όσον αφορά αυτό το ζήτημα έχουν περιορισμένη επιρροή στην πλειοψηφία των πολιτών. Εγώ θεωρώ ότι είναι δίκαιο να μην ακούν οι πολίτες τους πολιτικούς, ακόμη και την ηγεσία, επ’ αυτού του ζητήματος, διότι οι πολιτικοί είναι περαστικοί και αλλάζουν, ενώ οι αποφάσεις, εάν είναι λανθασμένες, θα παραμείνουν και θα πρέπει όλοι να ζήσουν με αυτές. Γι’ αυτό θα πρέπει ο καθένας να ακούει καλά όλους τους πολιτικούς, όλα τα ΜΜΕ, τους εκπροσώπους της Διεθνούς Κοινότητας, ώστε να γνωρίζει τα υπέρ και τα κατά και στο τέλος μόνος του να κρίνει και να αποφασίσει πώς θα ψηφίσει».
«Είσαστε αισιόδοξος ή απαισιόδοξος ότι το ζήτημα της ονομασίας θα λυθεί σύντομα;»
Ν. Γκρούεβσκι: «Εάν συνεχιστεί αυτή η τακτική της μη ισορροπημένης άσκησης πιέσεων εκ μέρους κάποιων μεμονωμένων ατόμων από τη Διεθνή Κοινότητα, θα έλεγα ότι είμαι περισσότερο απαισιόδοξος παρά αισιόδοξος. Σε μια τέτοια άνετη θέση στην οποία έχει βρεθεί η Αθήνα δεν έχει συμφέρον να λυθεί το ζήτημα με λογικό συμβιβασμό. Θα συνεχίσει να τους πουλά το παραμύθι ότι η ελληνική πλευρά καταβάλλει πολλές προσπάθειες, ότι βρισκόμαστε κοντά στη λύση, ενώ αυτοί (σ.σ. η ΕΕ) θα αυξάνουν τις πιέσεις σε εμάς, κάτι που θα μας απομακρύνει ακόμη περισσότερο από το στόχο, όπως ανέφερε στην αρχή».
«Πόσο μεγάλη θα είναι η ζημία σε περίπτωση που χάσουμε τη σύσταση για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων;»
Ν. Γκρούεβσκι: «Θα υπάρξει ζημία, παρότι το κύριο όφελος από τη σύσταση είναι η έναρξη των διαπραγματεύσεων και η ένταξη στην ΕΕ. Αυτό δεν συμβαίνει όμως εξαιτίας όλων αυτών που ανέφερα μέχρι τώρα». «Πότε αναμένετε πως θα υπάρξει η επόμενη συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό;» Ν. Γκρούεβσκι: «Δεν ξέρω. Εγώ είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή. Ωστόσο, δεν έχει καμία σημασία όσο η άλλη πλευρά χρησιμοποιεί τις συναντήσεις αυτές για να δείξει ενώπιον των μελών της ΕΕ και των ΗΠΑ ότι καταβάλλει προσπάθειες και ότι χρειάζεται λίγος ακόμη χρόνος για τη λύση – και όσο, εννοείται, ‘αγοράζουν’ αυτό το παραμύθι, ανεξάρτητα από το αν πιστεύουν σε αυτό ή προσποιούνται πως πιστεύουν».
«Υπήρξαν πολλές αρνητικές αντιδράσεις σχετικά με την δική σας αντίδραση στη συνέντευξη Τύπου του Επιτρόπου Φούλε. Πώς τις βιώνετε;»
Ν. Γκρούεβσκι: «Δεν είμαι σίγουρος ότι υπήρξαν υπερβολικά πολλές αρνητικές αντιδράσεις. Εγώ, όμως, εδώ και πολύ καιρό έχω αποδεχτεί ότι στη Μακεδονία υπάρχουν πολιτικές δομές και ΜΜΕ που κηρύσσουν ως “αίρεση” κάθε άποψη που είναι διαφορετική από οποιουδήποτε μέλους της Διεθνούς Κοινότητας, ακόμη και εάν πρόκειται για κάποια περιθωριακή ΜΚΟ, και που θεωρούν πως δίχως αντιδράσεις θα πρέπει να γίνουν όλα αποδεκτά και μάλιστα ει δυνατόν να αναλάβουμε οι ίδιοι την ευθύνη προκειμένου να μας αγαπήσουν. Νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι λανθασμένο. Πρέπει να εκφράζουμε ανοιχτά τις απόψεις και τις θέσεις μας. Αυτό είναι στο πνεύμα της δημοκρατίας που βρίσκεται στην κορυφή των προτεραιοτήτων της ΕΕ. Εάν γίνεται εντός της ΕΕ καθημερινά να υπάρχουν συζητήσεις και διαφορετικές απόψεις για διάφορα ζητήματα διαφόρων πολιτικών, εάν εκεί υπάρχουν για οτιδήποτε διαφορετικές και αντίθετες απόψεις και επιχειρήματα, τότε πώς θα φαντάζουμε εμείς ενώπιόν τους αλλά και τι θα πετύχουμε εάν σε όλα απαντούμε με ένα “ναι, έτσι είναι”, ακόμη και όταν η πεποίθησή μας για κάποια θέματα διαφέρει! Κάθε ανοιχτός διάλογος είναι χρησιμότερος της αποσιώπησης και της συσσώρευσης απωθημένων. Αυτό άλλες φορές βοηθά και άλλες όχι. Το σημαντικό είναι να είμαστε ειλικρινείς έναντι του εαυτού μας και του Θεού. Σκοτωθήκαμε στη δουλειά. Υπάρχουν και αποτελέσματα, παρότι έχουμε επίγνωση ότι επίκειται πολλή δουλειά ακόμη. Για την περίοδο, όμως, που βρίσκεται πίσω μας τα πεπραγμένα είναι τα μέγιστα. Ξέρουμε πως το γνωρίζουν αυτό. Διότι πολλοί από αυτούς σε άτυπες συνομιλίες το παραδέχονται κιόλας. Μάλιστα κάποιος υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ άτυπα μου είπε πως ελπίζουν ότι σύντομα θα λυθεί το ζήτημα της ονομασίας, διότι πλέον δεν ξέρουν τί να επινοήσουν για να μας ζητήσουν να το εκπληρώσουμε χωρίς εντωμεταξύ να έχει υπάρξει έναρξη διαπραγματεύσεων και το screening απ’ όπου πρέπει να προκύψουν νέες μεταρρυθμίσεις. Το ότι μου το είπε αυτό είναι έντιμο. Δεν είναι, όμως, σωστό κάποιοι προϊστάμενοί του να ισχυρίζονται το αντίθετο. Το ίδιο ειπώθηκε, μόλις πριν μερικές εβδομάδες, και στον Υπουργό Κοινωνίας της Πληροφορίας και Δημόσιας Διοίκησης Ίβο Ιβάνοβσκι εκ μέρους εκπρόσωπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ και άλλα μέλη της Κυβέρνησης έχουν ακούσει τέτοιου είδους σχολιασμούς. Γι’ αυτό εγώ λέω πως εάν είσαι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό του και απέναντι στον Θεό, η αλήθεια και η δικαιοσύνη θα ακολουθήσουν οπωσδήποτε».
«Αντιδράσατε και στο ότι δεν υπήρχε ο επιθετικός προσδιορισμός “macedonian” στην Έκθεση Προόδου. Γι’ αυτό, όμως, λάβατε τη στήριξη όλων…»
Ν. Γκρούεβσκι: «Αυτό που συμβαίνει με την αποφυγή της αναφοράς στο όνομα της γλώσσας και μάλιστα εκ μέρους της ΕΕ, εννοείται υπό τις πιέσεις της Ελλάδας, είναι η βέλτιστη απάντηση σε όλους όσοι δημόσια προσπαθούν να μας πείσουν ότι το ζήτημα αυτό δεν αφορά την ταυτότητα παρά μόνον το όνομα. Με αυτή την κίνηση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμείχθηκε άμεσα στο ζήτημα, δηλαδή εισήλθαν στο πεδίο το οποίο, όπως οι ίδιοι εξάλλου λένε, δεν συνιστά μέρος του ζητήματος της ονομασίας, δηλαδή τη γλώσσα και την εθνικότητα. Έτσι, απλώς νομιμοποίησαν τις θέσεις της Ελλάδας».
«Διαπιστώσαμε και πολλές αντιδράσεις για το ερώτημα που έθεσε ο δημοσιογράφος Μπόριαν Γιοβάνοβσκι στον Επίτροπο Φούλε. Πώς το εκλαμβάνετε εσείς αυτό;»
Ν. Γκρούεβσκι: «Εγώ δεν θα σχολίαζα επί του ερωτήματος πρώην δημοσιογράφου, για τον οποίον όλοι διερωτώνται πως βρέθηκε στην αίθουσα συνεντεύξεων Τύπου της Επιτροπής και πώς μόνον αυτός είχε το αποκλειστικό δικαίωμα να θέσει ερωτήσεις και όχι και οι άλλοι παρόντες δημοσιογράφοι από τη Μακεδονία. Αυτό, όμως, συνιστά επαρκή ένδειξη για το θέμα διαφάνειας και ελευθερίας των ΜΜΕ αλλά και για τα πρότυπα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Ωστόσο, εάν δεν ήταν αυτός πιθανότατα θα ήταν κάποιος άλλος δημοσιογράφος ενδιαφερόμενος για χρήση πόρων από τα ευρωπαϊκά ταμεία σχετικά με προγράμματα που συνδέονται με τα ΜΜΕ. Δεδομένου πως το προαναφερόμενο πρόσωπο είναι πολύ καλά γνωστό στη μακεδονική κοινή γνώμη και εμπλέκεται σε σειρά σκανδάλων, θα αποφύγω τον σχολιασμό. Προφανώς η κατά παραγγελία ερώτηση αποσκοπούσε στην προετοιμασία του πεδίου για απόσυρση της σύστασης τον επόμενο χρόνο, εφόσον μέχρι τότε δεν επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας».
«Γιατί ακριβώς αυτήν τη στιγμή και με τέτοιον τρόπο έχουν ανάγκη να το κάνουν αυτό;»
Ν. Γκρούεβσκι: «Επί δύο κατά σειρά χρόνια από την ΕΕ ανοιχτά και δημόσια λένε πως το κύριο και μοναδικό πρόβλημα εξαιτίας του οποίου δεν υφίσταται έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων είναι το ανεπίλυτο πρόβλημα της ονομασίας και όχι κάτι άλλο. Τώρα το ζητούμενο είναι πώς θα μας πιέσουν με καταγγελίες ότι δεν κάνουμε πολλές μεταρρυθμίσεις αφού νωρίτερα είχε λεχθεί πως η χώρα έχει φθάσει στο απαραίτητο επίπεδο για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων και υπολείπεται ακόμη μόνο η επίλυση του ονόματος. Είναι άβολο να σταθούν πίσω από το έγκλημα σχετικά με την υπόθεση “Ιστός της Αράχνης” (σ.σ. υπόθεση Ράμκοβσκι, ιδιοκτήτη ομίλου αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ που δεν λειτουργούν πλέον) και ως εκ τούτου χρησιμοποιούν γενική φρασεολογία περί ανησυχίας για την ελευθερία στα ΜΜΕ και αναζητούν αδυναμίες εκτός αυτής της υπόθεσης - που δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Ακούσαμε και φράσεις όπως ότι οπισθοδρόμησαν κάποιες μεταρρυθμιστικές διαδικασίες, ενώ δεν ακούσαμε σοβαρά παραδείγματα για το ποιες είναι αυτές. Νομίζω πως εάν δεν μας θέλουν στην Ένωση είναι έντιμο να πουν: “Δεν σας θέλουμε” ή “Λύστε το πρόβλημα με την Ελλάδα και ακολούθως επικοινωνήστε μαζί μας”. Αυτό όσο και αν δεν βασίζεται σε αρχές θα γινόταν πολύ περισσότερο σεβαστό από όλους, χάριν της ειλικρίνειας, από αυτού του είδους τις εμφανείς αδικίες με την επινόηση προβλημάτων ή με τον υπερτονισμό τους και με το να λέγεται σε ανθρώπους που εργάζονται μέρα-νύχτα πάνω στις μεταρρυθμίσεις ότι εργάζονται με μισή καρδιά. Αυτό είναι εντελώς άδικο».
chsam65@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου