Πυρ κατά
ριπάς..............από τα ορύγματα της Γουμένισσας.
Χρήστος Σαμαράς, Δάσκαλος.
Όποιος δεν
θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.
Το 1943 σε ένα σημείωμα σχετικά με την ίδρυση
μιας ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας, ο Σέσιλ φον Ρέντε - Φινκ, διπλωμάτης του
Χίτλερ, πρότεινε τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, η οποία θα είχε ένα
ενιαίο νόμισμα, κεντρική τράπεζα στο Βερολίνο, μια περιφερειακή αρχή, μια
εργασιακή πολιτική και τα μέλη της θα δεσμεύονταν με οικονομικές και εμπορικές
συμφωνίες. Υποστήριξε ότι τα ευρωπαϊκά έθνη θα είχαν μια κοινή ανάπτυξη, καθώς
επίσης ότι η Γερμανία ήθελε να ενώσει την Ευρώπη σε μια ομοσπονδία και
διακήρυξε ότι δεν υπήρχε πρόθεση η Γερμανία να παρέμβει στις εσωτερικές
υποθέσεις άλλων χωρών: «Το μόνο που απαιτείται είναι τα ευρωπαϊκά κράτη να
είναι πιστά και φιλο-ευρωπαϊκά μέλη της κοινότητας και να εργάζονται εθελοντικά
στο έργο τους. Ο σκοπός μας, μια ευρωπαϊκή συνεργασία που θα προωθήσει την
ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία όλων των ευρωπαϊκών κρατών και των
πληθυσμών τους. Δεν θα κυριαρχεί ένα κράτος ή μια ομάδα κρατών έναντι των
υπολοίπων, ούτε θα καθορίζουν τις σχέσεις της συμμαχίας, αλλά θα υπάρχει
αμοιβαία εμπιστοσύνη και όχι οι αυτοκρατορικές μέθοδες της προηγούμενης
εποχής.»
«Η
Ένωση θα πρέπει να είναι σταθερή, ποτέ δεν θα μπορεί να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ
των ευρωπαϊκών κρατών και τα εξωτερικά συμφέροντα πρέπει να διασφαλιστούν από
την Ευρώπη στο σύνολό της. Την ίδια στιγμή, τα ευρωπαϊκά κράτη θα πρέπει να
διατηρήσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους, να ενεργούν σύμφωνα με τις
διαφορετικές καταστάσεις και τις εθνικές αποστολές τους και να εκπληρώνουν τον
ιδιαίτερο ρόλο τους στο ευρύτερο πλαίσιο, σε ένα χαρούμενο και δημιουργικό
πνεύμα. Η δύναμη και η ασφάλεια της Ευρώπης δεν εξαρτάται από την υποταγή, την
επιβολή ή από τις απαιτήσεις μιας ευρωπαϊκής δύναμης πάνω σε μια άλλη, αλλά από
την ένωση των πάντων. Το ευρωπαϊκό πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο σε
ομοσπονδιακή βάση με την οποία τα ευρωπαϊκά κράτη θα έχουν δική τους ελεύθερη
βούληση και αναγνωρίζοντας αυτή την ανάγκη, εντάσσονται σε μια κοινότητα
κυρίαρχων κρατών. Αυτή η κοινότητα μπορεί να οριστεί ως ευρωπαϊκή
συνομοσπονδία.»
«Ο σημερινός πόλεμος είναι ένας πόλεμος για
την ενότητα και την ελευθερία της Ευρώπης», έγραψε ο Σέσιλ φον Ρέντε - Φινκ:
«Στόχος του (σ.σ. του πολέμου! ) είναι να
δημιουργήσει και να εξασφαλίσει μια διαρκή ειρήνη για τις ευρωπαϊκές χώρες,
[...] να εξαλείψει τα αίτια των ευρωπαϊκών πολέμων, ειδικά την ισορροπία του
συστήματος της ηλεκτρικής ενέργειας [...] Η Ευρωπαϊκή ιδιαιτερότητα θα
ξεπεραστεί με την ελεύθερη και ειρηνική συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών.
Μέχρι τώρα, στην Ευρώπη, δεν υπάρχουν πραγματικές εταιρικές σχέσεις με βάση την
ισότητα. Κάθε ευρωπαϊκός λαός θα πρέπει να συμμετέχει με τον τρόπο του στη νέα
Ευρώπη. Η μόνη απαίτηση είναι ότι τα ευρωπαϊκά κράτη θα είναι πραγματικά πιστοί
στην Ευρώπη, της οποίας είναι μέλη.»
Τέλος, ο Σέσιλ φον Ρέντε - Φινκ πρόσθεσε:
«Κάθε κράτος πρέπει να εξακολουθήσει να έχει επίγνωση της ευθύνης του έναντι
της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας.»
Είναι
γνωστό τι ακολούθησε : πενήντα εκατομμύρια νεκροί, δηώσεις και εξανδραποδισμοί,
γενοκτονίες, ολοκαυτώματα. Σύμμαχοι των Ναζί τότε (συμπτωματικά και τώρα)
μεταξύ άλλων η Φινλανδία, η Σλοβακία, η Σλοβενία, οι χώρες της Βαλτικής.
Επίλογος.
Μόλις έχει λήξει ο
πόλεμος και ένας Ελβετός δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από έναν ναζί
(αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της εποχής «Ελευθερία») : «Και τώρα τι
σκοπεύετε να κάνετε ; Νικηθήκατε. Ο κόσμος σας μισεί. Δεν πρόκειται να ξεχάσει
αυτό που κάνατε. Πώς θα ορθοποδήσετε ξανά ως έθνος ;» Απάντηση του ναζί : «Οι
λαοί ξεχνούν γρήγορα. Αυτή είναι εξάλλου και η διαφορά τους από ένα έθνος που
θυμάται, όπως η ανώτερη φυλή των Γερμανών. Τα χρήματα που θα δοθούν για την
ανοικοδόμηση της Γερμανίας θα είναι πολλά, θα έρθουν να δουλέψουν για μας και
αυτοί που μέχρι τώρα πολέμησαν εναντίον
μας. Είμαστε μια φυλή εργατική που θα ξαναδημιουργήσει την ισχυρή, ενωμένη
Γερμανία. Θα δείτε ότι θα γίνουμε η ισχυρότερη οικονομικά χώρα. Και τότε ο
Γκέμπελς θα μπορέσει να σηκωθεί από τον τάφο του και να αναφωνήσει : Και όμως νικήσαμε…»
Τα συμπεράσματα
δικά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου