ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ !

 Πυρ κατά ριπάς..............….από τα ορύγματα της Γουμένισσας.

Του Χρήστου Σαμαρά.

 

Κοινωνικό αγαθό. Μια έννοια καταφανώς παρεξηγημένη. Αριστερίζει και κοκκινίζει, αλλά στις δύσκολες μέρες μας τη χρησιμοποιούν όλοι για να περιγράψουν την έλλειψη των απωλεσθέντων κεκτημένων της εργασιακής ομάδας που ανήκει ο καθένας. Σάρωσε τη δεκαετία του ‘80 και χρησιμοποιήθηκε εντέχνως το ‘90. Ξεχάστηκε στην μετά ευρώ εποχή και τώρα φυσικά έχει την τιμητική της, καθώς η λαίλαπα των οικονομικών όρνεων εξαφανίζει κάθε τι που έχει σχέση με αυτή και μάλιστα τη θεωρεί ως παρωχημένη αντίληψη, παλαιοκομματική πολιτική, συνδικαλιστικό τσιτάτο που εκθέτει το καταταλαιπωρημένο εργατικό κίνημα. Σε όλες τις φάσεις όμως της χρονικής γραμμής της ιστορίας, από τη δημιουργία οργανωμένων και συνεκτικών κοινωνιών τα «κοινωνικά αγαθά» ήταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου της διεκδίκησης των πληβείων από τους κατέχοντες. Ανακτήθηκε σταδιακά μια κοινωνία που αν μη τι άλλο, πρόσφερε σημαντικές «διευκολύνσεις» σε ευάλωτες κυρίως ομάδες πληθυσμού που τις είχαν πραγματικά ανάγκη. Ο τρόμος είναι ότι σήμερα, το 8,1% του πληθυσμού στον όμορφο πλανήτη μας κατέχει το 82,4 του παγκόσμιου πλούτου !

Πόσα λίγα περιθώρια αποθέματος ανθρωπιάς έχουν απομείνει ;

Σήμερα έχουμε οδηγηθεί σε παντελή έλλειψη επεξήγησης της παροχής υπηρεσιών σε αδύναμους, αλλά και στη λεγόμενη μεσαία τάξη. Οι αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης χαρακτηρίζονται από αναλγησία, χαιρεκακία, μίσος προς τον συνάνθρωπο. Αυξήθηκαν πάνω από δέκα δις οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο (Οι φόροι που πληρώνουμε όλοι). Τι κάνει ο αρμόδιος φορέας ως απάντηση αυτού ; Απλά, αυξάνει τους φόρους ! Όπως κι αν το σουλουπώσουν, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Όσο δεν μπορείτε να πληρώσετε …. τόσο θα σας ζητάμε παραπάνω. Μια λογική απάντηση είναι ότι δεν ενδιαφέρονται να πληρώσει ο κόσμος, αλλά να τον χρεώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Να διευρύνεται το χρέος όλων, να υποθηκεύονται οι περιουσίες, να εκποιούνται οι επιχειρήσεις, να περνάει το χρέος από τον παππού στον εγγονό, όπως παλαιότερα περνούσαν τα ελληνικά ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις. Ένας ωκεανός χρέους που σταδιακά θα πλημμυρίσει όλη τη χώρα. Κοιτάξτε το νέο σχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων : Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν θα μπει κανένας άλλος φόρος παρά μόνο οι ήδη υπάρχοντες. Το γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος μας είχε υποσχεθεί μυριάκις πως ο ΕΕΤΗΔΕ (χαράτσι) είναι «προσωρινός για να γλυτώσουμε τις περιουσίες μας», αποτελεί μια ασήμαντη λεπτομέρεια.

Ως κοινωνικό αγαθό μπορούν να «ταμπελοποιηθούν» πλήθος πραγμάτων. Το νερό για παράδειγμα ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία και πιθανότατα είναι το μελλοντικό υποκείμενο ανάλγητου κέρδους των οικονομικών δολοφόνων και διεκδικητικό αντικείμενο κοινωνικής αναταραχής των οικονομικών θυμάτων των δολοφόνων.  

Ένα αμφισβητήσιμο κοινωνικό αγαθό είναι και το….. ρεύμα. Η πολυτέλεια των πατροπαράδοτων ελληνικών νοικοκυριών της δεκαετίας του ‘50 και του ’60, αποτελεί πλέον καθημερινή κινητήριο ενεργειακή υποδομή για κάθε λειτουργική πράξη του σύγχρονου πολίτη. Άρα εντάχθηκε σταδιακά με το πέρασμα των χρόνων στα κοινωνικά αγαθά. Και τώρα στη μέση κυριολεκτικά της οικονομικής καταιγίδας, έρχεται η διοίκηση της εταιρείας να ζητήσει …….. αυξήσεις. Αυξήσεις στο ήδη πανάκριβο ρεύμα, με τις απανωτές ανατιμήσεις τα προηγούμενα λίγα χρόνια και με αιτιολογία ότι είναι από τα «πιο φθηνά της Ευρώπης» ! Αλήθεια, πότε έχουν σκοπό να σταματήσουν αυτή τη γελοία δικαιολογία για κάθε πολιτική ή οικονομική απόπειρα πραγματικής εξαπάτησης των καταναλωτών ; Δεν γνωρίζουν ότι συγκρίνουν εντελώς ανόμοια πράγματα, ή η έπαρση και η πομπώδης συμπεριφορά τους επίτηδες και αυθάδικα υπονομεύει την ομαλή εγκεφαλική λειτουργία των δύσμοιρων πολιτών αυτής της χώρας ;

Κάποιοι κακεντρεχείς υποστηρίζουν ότι οι αυξήσεις στη ΔΕΗ γίνονται για να καταστεί πιο ελκυστική η επιχείρηση για ξένους επενδυτές. Οπότε σε λίγο θα ακολουθήσουν και οι ανακοινώσεις για τους πολλούς υπαλλήλους που περισσεύουν, για τους κομματικά διορισμένους των προηγούμενων χρόνων, για τα ελλείμματα της εταιρείας, για την αυθάδεια των συνδικαλιστικών της οργάνων και για οτιδήποτε μπορεί να δράσει ως «ίωση» που θα προσβάλλει τα νευρικά εγκεφαλικά κύτταρα του απεγνωσμένου και απελπισμένου άνεργου, φτωχού, άστεγου, ώστε να «αυτοματιστεί» κοινωνικά και να εθιστεί στην απέχθεια σε οτιδήποτε έχει σχέση με τη λέξη «ρεύμα». Όπως έχει συμβεί με τους εργαζόμενους στις σταθερές συγκοινωνίες, τους αγρότες, τους ναυτεργάτες, τους εκπαιδευτικούς, τους αστυνομικούς, τους στρατιωτικούς ……και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.

Και τι ακριβώς θα πουληθεί ; Μπορεί να εκτιμηθεί η τεράστια υποδομή που έχει δημιουργήσει η ΔΕΗ, ή οι γιγάντιες επενδύσεις που έχει πραγματοποιήσει στη χώρα; Όχι, και ούτε μπορεί κανείς ιδιώτης να τα αγοράσει. Έχουν όμως ανακαλύψει τον τρόπο : πωλούν  …. διαχείριση !! (Όπως λέμε το «υγιές» κομμάτι της ΑΤΕ).

Δηλαδή αέρα κοπανιστό. Θυμηθείτε το χρηματιστήριο και τα αμέτρητα δοθέντα δάνεια. Καλλιεργώντας φαινόμενα άκρατου πλουτισμού, διαφθοράς και διαπλοκής όπως το παράδειγμα γνωστής εταιρείας παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, οι ιδιοκτήτες της οποίας κατέκλεψαν το ελληνικό δημόσιο, τη ΔΕΗ και τους καταναλωτές.

 Έτσι μέσα σε μια νύχτα (αφέγγαρη κιόλας) θα παραδοθεί στους «βάρβαρους» μια εταιρεία που διαχειρίζεται ένα κοινωνικό αγαθό το οποίο θα εκλείψει και θα αντικατασταθεί από ένα εμπορικό αγαθό. Το οποίο δεν είναι κακό κατ’ ανάγκη αλλά έχει ένα μειονέκτημα :  ότι έχει τιμή (υψηλή). Και όπως με όλα τα πράγματα που έχουν (υψηλή) τιμή, κάποιοι δεν μπορούν να πληρώσουν για να τα έχουν.