Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

ΟΙ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΙ.

 
 
Πυρ κατά ριπάς..............από τα ορύγματα της Γουμένισσας.
Του Χρήστου Σαμαρά.

Τελικά είναι ανεκδιήγητοι. Άφωνος ο ελληνικός λαός παρακολουθεί «δυο γάιδαρους που μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα». Όπου «αχυρώνας» είναι η Ελλάδα (ίσως και κυριολεκτικά όπως την έχουν καταντήσει) και «γάιδαροι» η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (εντελώς κυριολεκτικά !). Αφού διαγκωνίζονταν ποιος θα είναι ο σωτήρας μιας κατεστραμμένης χώρας, τώρα εξαπολύουν, οι πρώην συνέταιροι και αλληλέγγυοι μεταξύ των, μύδρους και βαριά πυρά εκατέρωθεν για το σχέδιο διάσωσης. Το ΔΝΤ κατηγορεί την Ευρώπη ευθέως ότι άργησε να αποδεχτεί τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους (κούρεμα) για να γλυτώσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες που κατείχαν ελληνικά χρεωκοπημένα ομόλογα.

Η Ευρώπη διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα και ότι όλα πήγαν καλά. Η Γερμανία από την άλλη αποφάσισε ότι τελικά την ευθύνη την φέρει η …. Ελλάδα (φυσικά, ποιος άλλος !). Η γελοιότητα της πρώην επιτυχημένης ιστορίας διάσωσης και η αφερεγγυότητα των υπεύθυνων που διαχειρίστηκαν την κρίση είναι πασιφανής σε όλους εκτός από τους αυτούς τους ίδιους. Ωρύονταν για την ορθότητα του προγράμματος και τώρα σφάζονται για την ευθύνη της αποτυχίας του.

Οι αποτυχημένοι πολιτικάντηδες με τη ψευδαίσθηση της δημοκρατικής νομιμοποίησης που τους προσφέρει ο μανδύας της συμμετοχής στην ευρωπαϊκή οικογένεια, συνεχίζουν να υποστηρίζουν το αλάθητο του προγράμματος με απίστευτη αλαζονεία και έπαρση. Η εξαφάνισή τους από την πολιτική ευρωπαϊκή σκηνή απέχει ελάχιστα. Δεν ξέρω πόσο απέχει η παρουσία τους πίσω από τα κάγκελα, αλλά ελπίζω να είναι πολύ μικρή η απόσταση, μήπως και προλάβουμε να περισώσουμε τίποτα από το ολοκαύτωμα του 21ου αιώνα που συντελείται στην Ελλάδα.

Άραγε αν απαιτήσουμε από τη διεθνή κοινότητα την αναγνώριση της γενοκτονίας και του ολοκαυτώματος που συντελείται και βρίσκεται σε εξέλιξη σήμερα στην πατρίδα μας, τι θα απαντήσουν ; Ότι μας σώσανε μάλλον. Γιατί η μετεξέλιξη της νεοφιλελεύθερης φρενίτιδας που ξεκίνησε από τη δεκαετία του εβδομήντα με συντονισμένες και οργανωμένες κινήσεις και έφτασε στο απόγειό της την δεκαετία που διανύουμε, δίνει βαρύτητα στους δείκτες και όχι στους ανθρώπους. Καλλιεργήθηκε η ψευδαίσθηση της ανάγκης διαφόρων μη απαραίτητων προϊόντων υλικών και μη και οδηγήθηκαν πολίτες – άνθρωποι και κράτη στο αδιέξοδο. Σκόπιμα και με απολύτως συγκεκριμένες δράσεις· με εξουσιοδοτημένα όργανα, πολιτικούς εξαγορασμένους, μέσα ενημέρωσης διεφθαρμένα και πολίτες να κολυμπούν στην άγνοια και στην αδιαφορία.  

Εμείς όμως πρέπει να επιμείνουμε στους αριθμούς και να τους αναγιγνώσκουμε με κάθε ευκαιρία, ώστε εκμεταλλευόμενοι το τεράστιας σημασίας εργαλείο της εποχής μας (το μόνο που τους ξέφυγε και δεν μπορούν να το ελέγξουν ακόμα) το διαδίκτυο, να πολλαπλασιάζεται η αληθινή γνώση, ανεξάρτητα από την ασυγκράτητη πολυλογία των κουμανταδόρων των ζωών και των ψυχών μας.

Να προσθέσουμε στους 1.500.000 ανέργους και στο 27 % της ανεργίας, στους 4.000 αυτοκτονούντες, στο αυξημένο δημόσιο χρέος (παρά την αιμοσταγή εφαρμογή του μνημονίου), στην οθωμανικού τύπου φορολογία, στην αλαζονική διαφθορά και διαπλοκή δημοσίων λειτουργών, στους 120.000 νέους επιστήμονες μετανάστες, τα καινούρια φρούτα : τους πάνω από 2.000.000 κάτω από το όριο της φτώχειας και την επερχόμενη λαίλαπα των κατασχέσεων οπουδήποτε στοιχείου που μπορεί να αποτελεί οικονομικό περιουσιακό υποκείμενο.

Δηλαδή, αν και έχουν ομολογήσει την οικτρή τους αποτυχία, αν και έχουν αποδεχτεί τη λανθασμένη συνταγή, παρόλα αυτά, προτείνουν νέα μέτρα οικονομικού χαρακτήρα !

Να υπενθυμίσω ότι σε προηγούμενο άρθρο στον ΜΑΧΗΤΗ είχα επισημάνει την αναντιστοιχία έργων και λόγων, όταν τότε ο Ολιβιέ Μπλανσάρ μιλούσε για τον λάθος πολλαπλασιαστή. Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Καταδεικνύεται πλέον η εγκληματική αδιαφορία των Ευρωπαίων (αλλά και του ΔΝΤ που ματαίως χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, δεν τους πιστεύουμε) για τις ζωές των Ελλήνων πολιτών. Η Ελλάδα αποτέλεσε έναν κυματοθραύστη της κρίσης για να σωθούν οι ευγενείς και αριστοκράτες της Ευρώπης και οι τράπεζές τους. Πάντα η «μικρή πλην έντιμος» Ελλάς θυσίαζε τα παιδιά της για να υπερασπιστεί το παγκόσμιο δίκαιο, την ελευθερία και την ισότητα.

Ανάχωμα στους Πέρσες στα αρχαία χρόνια, εμπόδιο της επέκτασης των Αράβων  στην Ευρώπη με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, σύμμαχοι της Αντάτ και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μάχη του Σκρα, μάχη του Κιλκίς, Α΄ και Β΄ Βαλκανικοί Πόλεμοι, γενοκτονία των Ποντίων, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, βουνά της Αλβανίας. Κατοχή, υποχρεωτικά δάνεια στους κατακτητές, πόλεμος στην Κορέα, εμφύλιος προς όφελος άλλων, δικτατορία, μεταπολίτευση με άρωμα σκανδάλων.  

Πάντα πρώτοι στη φωτιά, στο θάνατο, στην κατακραυγή, στον πόνο, στον οδυρμό. Ο λαός, όχι οι ηγέτες του. Είναι σκληρό να έχεις υποστεί καταστροφές με ευθύνη αλλόφυλων. Είναι όμως πιο σκληρό να μην έχεις ηγέτες να σε κατευθύνουν σε δύσκολες στιγμές. Είναι καιρός οι σημερινοί πολιτικοί μας ηγέτες να αναλάβουν δράση. Η παραδοχή των ανέντιμων πράξεων από μέρους του ΔΝΤ πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για έντονες διεκδικητικές κινήσεις και αλλαγές του προγράμματος σταθεροποίησης που έχει καταστρέψει τη χώρα.

Αναμένουμε εναγωνίως τη σθεναρή αντίσταση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας και την επιθετική, μέχρι και προσβλητική – αν χρειαστεί – στάση εναντίον των επίδοξων γενοκτόνων της ελληνικής φυλής. Μόνο έτσι θα αισθανθούμε υπερήφανοι. Αλλιώς καταντούν και αυτοί «άχθος αρούρης» (βάρος της γης, άχρηστος άνθρωπος που δεν προσφέρει), όπως έχουν καταλήξει εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, όχι από επιλογή αλλά από ανάγκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου