Πυρ κατά ριπάς..............από τα ορύγματα της
Γουμένισσας.
Χρήστος Σαμαράς, Δάσκαλος.
Σ
|
τη χώρα μας, στην ομορφότερη χώρα του κόσμου με τους χειρότερους κυβερνήτες
(πάντα με φωτεινές εξαιρέσεις), είναι γνωστό πως η εφαρμογή του αυτονόητου
αποτελεί άθλο, που επισύρει ακόμη και την …ποινή βραβείου της Ακαδημίας Αθηνών
στην κατηγορία των τάξεων Ηθικών Επιστημών.
Σ
|
την αρχή της εφαρμογής του μνημονίου και των επαίσχυντων εφαρμοστικών νόμων
η εύκολη λύση για τους τότε διαχειριστές της εξουσίας ήταν η περικοπή μισθών
και συντάξεων. Λογικό, σκεφτήκαμε, μιας και όταν φτάσεις στο απροχώρητο το
πρώτο που οφείλεις να κάνεις είναι να περιορίσεις τις δαπάνες και τις παροχές
σου. Οι μισθοί πολλών υπαλλήλων με ελάχιστα προσόντα είχαν χτυπήσει κόκκινο και
προχώρησε και η αναδιάρθρωση τους με το ενιαίο μισθολόγιο, με επακόλουθο
τεράστιες μειώσεις που στην κυριολεξία σόκαραν την ελληνική κοινωνία.
Σ
|
τη συνέχεια, το επόμενο βήμα ήταν η τεράστια αύξηση στη φορολογία της χαμηλής
και μεσαίας τάξης, σε βαθμό που στραγγάλισε τα νοικοκυριά που διαβίωναν στα
όρια, ισορροπώντας μεταξύ των υποχρεώσεων και των εσόδων τους. Μείωση λοιπόν
μισθών τριάντα με σαράντα τα εκατό και ταυτόχρονα αύξηση δέκα με είκοσι τα
εκατό της φορολογίας και των τιμών διαφόρων υπηρεσιών. Η ασφυξία, ως επακόλουθο
του στραγγαλισμού, ήταν (και είναι για όσους άντεξαν μέχρι τώρα) θέμα χρόνου.
Ως ατράνταχτα επιχειρήματα θέτω την τελευταία έρευνα του κ. Γιαννίτση (απλά
επιβεβαιώνει όσα υποστηρίζαμε τότε), τις αυξήσεις της ΔΕΗ (παρακολουθήσιμες από
τον καθένα μέσω των λογαριασμών ), τις αυξήσεις στη φορολογία, την πτώση
αντικειμενικών αξιών ακινήτων, τους πλειστηριασμούς, τις αυξήσεις στις τιμές
των προϊόντων (παρατηρητήριο τιμών, Στατιστική Υπηρεσία).
Α
|
κολούθησαν τα χρόνια όπου οι πάντα νοικοκύρηδες έγιναν μπαταχτσήδες, βγήκαν
περιουσίες στο σφυρί, εξανεμίστηκαν οι όποιοι πόροι υπήρχαν για έκτακτες
ανάγκες, χάθηκαν για πάντα χρυσαφικά και κειμήλια πατρογονικά και δυστυχώς
πολλές φορές η κατάληξη ήταν η χειρότερη δυνατή με αυτο-αφαίρεση της ζωής.
Κ
|
άπου εκεί άρχισαν κάποιοι να ζητούν από τις τράπεζες ευνοϊκές ρυθμίσεις. Οι
τραπεζικοί οργανισμοί βέβαια την οποιαδήποτε ρύθμιση την θεωρούσαν σαν ευκαιρία
να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Έτσι, «παραχωρούσαν» τάχα
περισσότερες δόσεις και μικρότερα επιτόκια, αλλά πάντα με προσημειώσεις
ακινήτων και επιμήκυνση χρονική όπου μόνο κέρδος της τράπεζας θα υπήρχε. Το
αδιέξοδο ήταν πασιφανές (μόνο οι τράπεζες δεν το έβλεπαν ή έκαναν ότι δεν το
έβλεπαν), όπως και η κατάληξή του : τραγική αύξηση των κόκκινων δανείων.
Μ
|
ε άλλα λόγια οι αρτηριοσκληρωτικοί και απάνθρωποι τραπεζικοί
οργανισμοί, δεν δέχονται με τίποτα να
χάσουν ούτε ένα ευρώ (αν και έχουν ίσο μερίδιο ευθύνης με εκείνο των
καταναλωτών-ποιος ξεχνάει πώς χορηγούσαν κάρτες και δάνεια ;), τη στιγμή που
γύρω τους ο Αρμαγεδδών γκρεμίζει τα πάντα. Χώρια ότι σταθεροποιήθηκαν με
χρήματα του δημοσίου (δικά μας δηλαδή) και δικαίως ώστε να βοηθήσουν την
ανάπτυξη και την πρόοδο της χώρας. Ταυτόχρονα ο τότε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (σήμερα Πρωθυπουργός), μιλούσε για σεισάχθεια και ανακοπή της επερχόμενης με αστραπιαία
ταχύτητα λαιμητόμου.
Η
|
αναπτυξιακή μου πρόταση : μείωση των
κεφαλαίων όλων των δανείων κατά ποσοστό τόσο, όσο και η μείωση μισθών και
συντάξεων όπως αποδεικνύεται από τα επίσημα εκκαθαριστικά των υπηρεσιών τους. Το
χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει, να το καλύψει η κυβέρνηση από τα έντεκα
δισεκατομμύρια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τα οποία να βρει
τρόπο να τα γυρίσει πίσω. Έτσι θα πάρουν ανάσες εκατομμύρια νοικοκυριά και τα
όποια χρηματικά τους διαθέσιμα θα τα χρησιμοποιήσουν για να πληρώσουν χρέη στο
δημόσιο ή για κατανάλωση, οπότε θα κινηθεί και ο πολυπόθητος τροχός της
οικονομίας. Για τους άνεργους δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το συζητάμε, καμία
απολύτως επιβάρυνση, μέχρι να βρουν δουλειά και τότε μόνο το τριάντα τα εκατό
του μισθού. Αν δεν βρουν δουλειά, άμεση διαγραφή χρεών. Υπενθυμίζω σε όλους, προηγούμενους
και τωρινούς κυβερνήτες (και επόμενους) πως, μόνο ο νόμος Κατσέλη προστατεύει
τον πολίτη από την αυθαιρεσία του κράτους και των τραπεζών (και ο συνήγορος του
πολίτη σε έναν βαθμό).
Β
|
ραβείο λογικής και αυτονόητου έχει καθιερώσει η Ακαδημία Αθηνών ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου