ΩΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ, ΩΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ.

Πυρ κατά ριπάς..............από τα ορύγματα της Γουμένισσας.

Χρήστος Σαμαράς, Δάσκαλος.

Βρε την άτιμη, αν την πιάσω στα χέρια μου …

Τελικά απέτυχε. Για τον Γιάνη λέω. Εισέβαλε με αποφασιστικότητα στα σαλόνια των Βρυξελλών και με την  ανδροπρεπή casual περιβολή του, καλλιέργησε κλίμα επιβολής λύσης με αξιοπρέπεια και όφελος για τον διαταραγμένο Έλληνα πολίτη. Ενώ λοιπόν αλάλαζαν ξαναμμένες ομάδες νεαρών κοριτσιών, αλλά και δημοσιογράφοι παντελώς φύλου και καταγωγής, οι σκεπτόμενοι αναρωτιόνταν μέχρι πού θα έφτανε η δημιουργική μη διαπραγμάτευση, η κατάθεση των μη σχεδίων, η συζήτηση των μη θέσεων, η επίτηδες κωλυσιεργία για τη δημιουργία κλίματος, η απομόνωσή του από όλους (μα όλους) τους υπόλοιπους υπουργούς οικονομικών. Εικόνες τελείως αντιδιαμετρικές μεταξύ τους : από τη μια αίγλη, φωτογραφήσεις, διασημότητα και από την άλλη «κυνηγητό», απαξίωση, ευτελισμός.  

Η αποτυχία του με αριθμούς : το χρηματιστήριο στα Τάρταρα, τα ομόλογα διετούς, επταετούς, δεκαετούς σε αστρονομικά επίπεδα, τα χρήματα του χρηματοπιστωτικού ταμείου να κάνουν φτερά, άρνηση δόσεων του προηγούμενου προγράμματος και τελευταίο «επίτευγμα» το μάζεμα ευρώ ευρώ την τελευταία ώρα κυριολεκτικά για να πληρωθούν οι συντάξεις. Και το βασικότερο, τίποτα στον ορίζοντα για μόνιμη, ασφαλή, βέβαιη λύση. Αυτό δηλαδή που επιθυμεί ο Έλληνας πολίτης τη συγκεκριμένη στιγμή.

Ευτυχώς που ο Πρωθυπουργός αντελήφθη σχετικά σύντομα το αδιέξοδο και αντικατέστησε άμεσα τον υπουργό (αν δεν προσπαθούσε να το κουκουλώσει με αστήριχτες δικαιολογίες κιόλας θα ήταν ακόμη καλύτερα). Επόμενο βήμα η συμφωνία με τους πιστωτές. Ο χρόνος έχει τελειώσει, όπως και η υπομονή των εμπλεκομένων μερών, και επείγεται άμεση και επωφελής, ακόμη κι αν είναι επί μέρους επώδυνη, συμφωνία.

Ένας πολύ εύκολος τρόπος υπερκέρασης του οικονομικού αδιεξόδου θα ήταν να κόψουμε περισσότερα χρήματα. Αν γινόταν, θα το είχαμε κάνει ήδη, άρα αποκλείεται ως πράξη. Μπορούμε όμως να φέρουμε χρήματα με πολύ απλά βήματα, τα οποία χρειάζονται όμως αποφασιστική ηγεσία. Σταθερό περιβάλλον, απότοκο της συμφωνίας με τους Ευρωπαίους εταίρους. Ολοκληρωμένη φορολογική πολιτική με ορίζοντα τουλάχιστον δεκαετίας και ειδικότερα σταθερό φορολογικό επιχειρηματικό περιβάλλον με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Ενοποίηση διακυβερνητικών υπηρεσιών, ηλεκτρονική ελεύθερη πρόσβαση, απόκτηση και χρήση κρατικών εγγράφων. Άμεση κατάργηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για ίδρυση επιχείρησης και δημιουργία της σε ώρες, μόνο με διακυβερνητική υποβολή δικαιολογητικών. Πενταετές πάγωμα ασφαλιστικών εισφορών και ελεύθερη επιλογή ασφάλισης.

Σίγουρα οι επιχειρηματικές ενώσεις και τα επιμελητήρια θα γνωρίζουν και πολλά άλλα που πρέπει να γίνουν και θα τα έχουν προτείνει κατά καιρούς. Μόνο ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας μπορεί πραγματικά να «κόψει» χρήμα. Το οποίο είναι και απολύτως υγιές. Από την άλλη ο κρατικός τομέας οφείλει να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις και υποδομές (όχι κατ’ ανάγκη βαριές και κοστοβόρες), αλλά και τον ορθό ελεγκτικό μηχανισμό ώστε να προσποριστεί μέρισμα από τον δημιουργούντα πλούτο. Είναι η πολυπόθητη ανάπτυξη και τα αποτελέσματά της.

Μια πολύ σημαντική παράμετρος της μεσσιανικής ανάπτυξης είναι φυσικά και η φθηνή ενέργεια. Τι έκαναν, τι δεν έκαναν εκεί στη ΔΕΗ, όσο οικονομία και να κάνεις, πάλι ο ίδιος λογαριασμός έρχεται. Αφού αύξησαν κατά 60 τα εκατό στην τιμή από την αρχή της κρίσης σε κάτι που είναι κοινωνικό αγαθό, όταν παραλαμβάνουμε τον λογαριασμό της παθαίνουμε εμείς κρίση. Κρίση πανικού, κρίση άγχους, κρίση σχιζοφρένειας, κρίση εγκεφαλική. Χώρια οι απανωτές διακοπές (κυρίως στη Γουμένισσα) με ένα απλό «βήξιμο» του καιρού (ή και οργανωμένες με συντηρήσεις και αντικαταστάσεις), οι οποίες έχουν φέρει τους επαγγελματίες της Γουμένισσας στα όριά τους. Γι αυτή τη ληστρική επιδρομή στα νοικοκυριά (και στις επιχειρήσεις) πότε θα λογοδοτήσει κάποιος και πότε θα αλλάξει το απαράδεκτο καθεστώς ;

Αν την πιάσω στα χέρια μου…