Σάββατο 11 Μαΐου 2013

ΠΑΣΧΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΗΤΟ.


 
Πυρ κατά ριπάς..............από τα ορύγματα της Γουμένισσας.
Του Χρήστου Σαμαρά.
 
Πάσχα δικό μας κι αγαπητό.

Πάσχα Ελλήνων. Πάσχα τρίτο της κρίσης. Το πιο οδυνηρό, το πιο απογοητευτικό, το πιο συγκινητικό. Οι μυριάδες άνεργοι σέρνονται στις θρησκευτικές εκδηλώσεις με χαμένη την ελπίδα για τη δική τους ανάσταση και με αμυδρή για την ανάσταση του Κυρίου. Είναι πολύ συγκινητικό που αυτές τις μέρες δεκάδες εκατοντάδων φιλάνθρωπων και εθελοντών της καρδιάς υποκατέστησαν τις ανύπαρκτες κρατικές υποδομές και έκαναν ότι μπορούσαν για να διευκολύνουν τις ευάλωτες και αδύναμες ομάδες πληθυσμού. Να περάσουν όλοι, έστω υποτυπωδώς, ανεκτές γιορτές.

Πάντως παράπονο τα μέσα επικοινωνίας δεν πρέπει να είχαν ούτε κι αυτές τις άγιες μέρες. Οι άξεστοι ειδήμονες των διεθνών μεγαλοοργανισμών επανέλαβαν, με το γνωστό παπικό τους αλάθητο και την αλαζονική υπεροψία που κατακλύζει κάθε ελάχιστο σωματικό και πνευματικό τους χαρακτηριστικό, τις τετριμμένες και πεπαλαιωμένες πλέον απόψεις τους, αφού τους έσυραν σε αναπόφευκτη ερωταπαντητική διαδικασία. Ονομάζεται διάλογος και αισθάνονται τρομερά άβολα, όταν πρέπει να υποστούν αυτόν τον τρομακτικό βάσανο, μαρτύριο του μεσαίωνα και της Ιεράς Εξέτασης. Μάλλον θα προτιμούσαν ακόμη και το Λίκνο του Ιούδα, παρά την αντιπαράθεση με ενημερωμένους και έξυπνους πολίτες.  

Η Κριστίν Λαγκαρντ, μέσα σε σφοδρές διαμαρτυρίες από φοιτητές του εξωτερικού (αλήθεια οι φοιτητές μας πού ακριβώς είναι ; θυμάμαι κάτι μαζικές διαδηλώσεις και εξεγέρσεις του άδολου και αδούλωτου νεανικού πνεύματος), εμφανίζεται τώρα να αποκλείει νέους φόρους, να ζητά μέτρα για την ανεργία, για την ύφεση, για την ανάπτυξη. Για την αποτυχία τους όμως δεν λένε να δώσουν κάποιες πειστικές απαντήσεις ή και συγγνώμη. Δεν μας λένε λοιπόν γιατί η ανεργία εκτοξεύτηκε στα ύψη, ενώ αυτοί υπολόγιζαν τη … μισή ! Ούτε μας λένε γιατί το ελληνικό κράτος έλαβε μέτρα 65 δις ευρώ, ενώ αυτοί προέβλεπαν 11 δις ευρώ. Ή τα λάθη τους για την ύφεση και την ανάπτυξη  που τα πραγματικά αποτελέσματα είναι αντιστρόφως ανάλογα από τις εκτιμήσεις τους. Για την έλλειψη επαρκών αντιμέτρων με αντικειμενικό στόχο τη σύλληψη της φοροδιαφυγής, ούτε λέξη. Για την μη μείωση των τιμών των καταναλωτικών προϊόντων, μόνο ψελλίσματα τύπου ερωτοχτυπημένου έφηβου. Για τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά ούτε φωνή, ούτε ακρόαση.

Οι καρικατούρες ηγετών της ευρωπαϊκής ένωσης (Ντάισελμπλουμ, Ρεν, Μπαρόζο ) αγωνιωδώς και απελπισμένα προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά, βαυκαλιζόμενοι ότι θα αφήσουν το στίγμα τους στην ιστορία. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να αυτογελοιοποιούνται με τις αντικρουόμενες συνεχώς απόψεις τους. Δυσκολεύονται να ερμηνεύσουν τον εντολέα τους και μπερδεύουν την ουσία των λεγομένων τους. Έτσι, πότε φαίνεται να κατατεμαχίζουν την ανήμπορη Ελλάδα και πότε να τη ραίνουν με δάφνες για τα επιτυχή της αποτελέσματα. Με την υπενθύμιση πάντα ότι όλα θα πάνε καλά … αν τηρηθούν οι μεταρρυθμίσεις. Αν όχι τότε θα ανοίξουν ξανά τις πύλες της κολάσεως και θα ξεχυθούν τα απαίσια θηρία που θα μας κατασπαράξουν, όπως έκαναν και μέχρι τώρα. Τα πιόνια της σκακιέρας κινούνται με απόλυτη αρμονία στα κελεύσματα της αμείλικτης χειρίστριας (Μέρκελ). Ακόμη και αν κάποιος ξεστρατίσει (Γιούνκερ), δεν θα καταλάβει από πού του’ρθε ! Η απομάκρυνσή του από τις αξιοζήλευτες δεσπόζουσες θέσεις και η σχεδιαζόμενη επίθεση στη χώρα του (ή η απειλή της) θα συμβεί σε εκατοστό του δευτερολέπτου.

Όμως τους τα συγχωρούμε όλα αυτά. Καταλαβαίνουμε ότι το έργο τους είναι δύσκολο και οι αποκλίσεις μπορεί να υπάρξουν. Ακόμα και τέτοιες που να αιτιολογούν καχυποψία. Αλλά την κοροϊδία δεν πρόκειται να την συγχωρέσουμε. Την επίθεση ενάντια στην αξιοπρέπεια αυτού του λαού δεν πρέπει να την ανεχτούν οι πολιτικοί μας ηγέτες.

Να τους επιστραφεί άμεσα η ειρωνική και χυδαία συμπεριφορά που θίγει τον ελληνικό λαό.

Το μόνο που θυμήθηκε να πει, είναι ότι η ελληνική οικονομία ήταν μια φούσκα. Ενώ η αμερικανική, ας πούμε, δεν ήταν ! Και κει βέβαια υπέστη ο αμερικανικός λαός τα πάνδεινα από τους οργανωμένους αριστοκράτες της νέας ειδικής οικονομικής στρατηγικής των παλαιών παραδοσιακών αρχηγικών οικογενειών που ρυθμίζουν τις τύχες του κόσμου. Αλλά δεν λοιδορήθηκαν τουλάχιστον, δεν δέχτηκαν ειρωνείες και ξεφτιλισμούς, αδικίες και εξανδραποδισμούς.  

Από την άλλη, ο τραπεζικός τομέας και ειδικότερα η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με τον Ντράγκι σε ρόλο Δικαστή Ντρεντ, μας ενημερώνει ότι θα αγοράσει τα κόκκινα δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες για να δημιουργήσει έτσι ένα εφαλτήριο στην ανάπτυξη και να μπορέσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία. Αλήθεια πόσα χρήματα πήγαν στην πραγματική οικονομία από την προηγούμενη δόση τερατωδών διαστάσεων που είχαμε πάρει ; Τίποτα. Οι τράπεζες καλύπτουν τις απώλειές τους, που δημιουργήθηκαν με αποκλειστικά δική τους υπαιτιότητα. Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε τον κύριο Ντράγκι για τη γενναιοδωρία που εμφανίζει. Γιατί όμως θέλει να αγοράσει ένα αποτυχημένο τραπεζικό προϊόν που δεν πρόκειται ποτέ να εισπράξει ; Μήπως παραδίνονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία εκείνων που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους σε οικονομικά τραστ εκτός Ελλάδας, τα οποία θα προχωρήσουν άμεσα σε κατασχέσεις ; Και ακόμη, μήπως με αυτόν τον τρόπο θα «ξαλαφρώσουν» από «άπλυτα» οι τράπεζες και θα γίνουν ελκυστικότερες και ευκολότερες για πώληση ;  

Είναι λοιπόν, απορίας άξιον, πως δεν έχουν φτάσει ακόμη στο σημείο να μας υπαγορεύουν με τι τρόπο θα γιορτάσουμε και το Πάσχα μας.    

Εμείς πάντως, έτσι το θέλουμε. Με αρνί και κατσίκι, με επιτάφιο, με βεγγαλικά, με το παπά με τα ράσα και τα γένια του και με το Χριστό να γυρνοβολάει στις καρδιές εκείνων που συνοδεύουν το σάβανό του και να χαίρεται.

Απολαυστικός πραγματικά ο χρόνος της αναζήτησης της ψυχικής μας ηρεμίας κατά τη διάρκεια του Πάσχα.

Τότε θυμήθηκα ! Είχαν περάσει τέσσερις μέρες  χωρίς τηλεφώνημα από την τράπεζα! Γι αυτό η τόση ηρεμία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου