ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ.

Πυρ κατά ριπάς..............από τα ορύγματα της Γουμένισσας.

Χρήστος Σαμαράς, Δάσκαλος.

Ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας, τιμήθηκαν από το λαό και την κοινωνία της πόλης - κράτους των Αθηνών με τον ύψιστο τρόπο, καθώς ακόμα και ημίθεους τους ανακηρύξαν. Ο λόγος των βασιλικών τιμών : μια δολοφονία ! Οι δυο τους δολοφόνησαν τον τύραννο Ίππαρχο και αυτή τους η ποινική πράξη με προσωπικά και ζηλόφθονα κίνητρα (όπως αποδέχονται οι περισσότεροι ιστορικοί), μετουσιώθηκε σε πολιτική, επαναστατική πράξη με όφελος για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Από τότε συμπεριλήφθηκε στους νόμους η «υποχρέωση» των πολιτών να αντιδρούν ακόμη και βίαια, φέροντες και όπλα ακόμη, αν κινδύνευε η δημοκρατία. Στη σύγχρονη μεταπολεμική Ελλάδα έχει προστεθεί στον υπέρτατο νόμο του κράτους, το Σύνταγμα,  το τμήμα Δ΄ η ακροτελεύτια διάταξη : 

 Άρθρο 120

Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Προφανώς ο νομοθέτης έχει υπόψη του τα δικτατορικά κινήματα που αποβλέπουν στην εφαρμογή ανελεύθερων και αντιδημοκρατικών συστημάτων διοίκησης και προτρέπει τους πολίτες να τα ανατρέψουν «με κάθε μέσο». Είναι συγκλονιστική η παράγραφος αυτή, αφού επιτρέπει την ερμηνεία της με πολλαπλούς τρόπους.

Ζούμε τις τελευταίες βδομάδες ένα θέατρο του παραλόγου με σκηνικό την καταταλαιπωρημένη Παιδεία. Δεν πρόκειται να αναφερθώ στα διεκδικητικά πλαίσια, στην κινητικότητα και τη διαθεσιμότητα, στην μη πραγματοποίηση των αποσπάσεων με απρόβλεπτες και εκρηκτικές κοινωνικές συνέπειες, στους υπεράριθμους και πλεονάζοντες ανά την επικράτεια, αν και θα μπορούσα μετά από χρόνια συνδικαλιστικής δράσης. Θα μείνω στα παρακάτω : έχουμε απλήρωτες καθαρίστριες, απλήρωτους σχολικούς τροχονόμους, κατατρεγμένους σχολικούς φύλακες και το τελευταίο φρούτο, τα προβλήματα στην μετακίνηση των μαθητών σε όλες τις σχολικές μονάδες.

Δεν ξέρω αν ο Υπουργός Παιδείας έχει περίεργες αυτοκτονικές (πολιτικά) τάσεις, και σίγουρα αυτό είναι αποκλειστικά δική του δουλειά. Ούτε γνωρίζω αν ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του ακολουθούν κάποιο σοφά καταστρωμένο στρατηγικό σχέδιο του οποίου η γενικότερη αναστάτωση βολεύει και αποτελεί τα βέλη στη φαρέτρα τους για την αντιμετώπιση της τρόικα. Δικαίωμά τους.

Αλλά να κλείνεις (η πολιτεία)  σχολεία για να μεταφέρεις τους μαθητές σε – υποτίθεται- καλύτερο εκπαιδευτικό περιβάλλον και να μην πραγματοποιείς το βασικότερο και πρωταρχικότερο κομμάτι του εκπαιδευτικού παζλ – την μετακίνησή τους στο χώρο μάθησής τους ..

είναι όχι μόνο παράδοξο και απαράδεκτο, αλλά υποκρύπτει σκοπιμότητα, αναλγησία, κουτοπονηριά (εσκεμμένη καθυστέρηση για άσκηση πίεσης στα μέσα μεταφοράς για μείωση της προβλεπόμενης τιμής από τη σύμβαση, η οποία σύμβαση είναι για τρίτη χρονιά με επέκταση και όχι καινούρια. Να υπενθυμίσω ότι με τον «Καλλικράτη» οι Δήμοι θα αναλάμβαναν την υποχρέωση να ρυθμίσουν τις μεταφορές των μαθητών, αλλά επειδή η πολιτεία διστάζει να εκχωρήσει τους απαραίτητους πόρους δίνει κάθε χρόνο εντολή να περαιωθεί η διαδικασία μέσω των Περιφερειών ), πονηριά («κρυφή» επιθυμία για μεταφορά των μαθητών από τους γονείς τους σταδιακά), απολιτική και παθητική μια πολιτική θέση και άποψη, για μια εκπαίδευση που τραντάζεται συθέμελα από τις απανωτές αναπάντεχες και απρόσμενες αλλαγές.

Έχει επισημανθεί επανειλημμένα, πως μια σχολική μονάδα είναι ένας απολύτως ζωντανός οργανισμός. Οι ανάγκες του «τρέχουν» από τη μέρα που κλείνει για τους μαθητές, στις 15 Ιουνίου, και όχι από τη μέρα που ανοίγει ξανά για αυτούς, στις 11 Σεπτεμβρίου. Ο ενδιάμεσος χρόνος δεν είναι ο χαμένος χωροχρόνος του Αϊνστάιν σε μια χολυγουντιανή υπερπαραγωγή, αλλά χρήσιμος, λειτουργικός και απολύτως απαραίτητος για αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού χώρου και την προετοιμασία του, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πλήρης για να υποδεχτεί με την έναρξη του σχολικού έτους τους μαθητές.

Όλες οι συνιστώσες που απασχολούν μια σχολική μονάδα είναι πολύ εύκολο να αντιμετωπιστούν, αν εισακουστούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που τις υποδεικνύουν στον κατάλληλο χρόνο. Με άλλα λόγια, οι μετακινήσεις των μαθητών δεν αποφασίζονται αφού ανοίξουν τα σχολεία, αλλά πολύ πριν. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες και λόγια να αγαπιόμαστε. Και δεν έχουμε τελευταία πολύ τη διάθεση να αγαπιόμαστε.

Αν γι’ αυτό δεν αξίζει να απεργήσεις, τότε ας μου πει κάποιος τι πρέπει να πω στους τριάντα ένα (31) μαθητές μου που μεταφέρονται με λεωφορεία για να έρθουν στο σχολείο τους να μάθουν γράμματα και δεν έρχονται.

Άρθρο 16.

2.  Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

4  Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια.

Καταργείται το Σύνταγμα και το άρθρο 16 παράγραφοι 2 και 4 για δωρεάν παιδεία, όταν οι γονείς αναλαμβάνουν τη μεταφορά των μαθητών στις κρατικές εκπαιδευτικές δομές με ίδια μέσα και έξοδα ;

Με τι τρόπο πρέπει να επιδιώξουμε την αποκατάσταση του Συντάγματος, σύμφωνα με την ακροτελεύτια διάταξη και το άρθρο 120 ;

Τι θα συμβεί αν παρουσιαστούν Αρμόδιοι και Αριστογείτονες στην απελπισμένη μας κοινωνία ; Θα τους αποθεώσουμε ή θα τους καταδικάσουμε ;